തണൽ

തണൽ 

താണ്ടുവാൻ ദൂരം ഏറെ എനിക്കുണ്ട്...

തളരുമ്പോൾ തണലായി വരുന്ന വൻ വൃക്ഷങ്ങളെ...

ജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യനാൽ പൊടിയുന്ന വിശർപ്പിന്നാൽ...

സ്മരിക്കുന്നു നിങ്ങളെ ഹൃദയത്തിൽ ഈ  ഞാൻ....

രാത്രി

 ഉറങ്ങട്ടെ ഞാൻ സ്വപ്നമാകുമെൻ

ശരീരരഥമേറി

നനവിന്നായി കേണിടും വയലിലേക്ക്

മധുരമഴയെന്നപോൽ തുറക്കൂ....

എനിക്കായ്  നിൻ സ്വപ്നലോകം 

കൂരിരുട്ട്

 എൻ നയനത്തിൻ നനവുകൾ മാറ്റിടനായ്

നിൻ മിഴിവേക്കും ചിത്രങ്ങൾ തന്നെ വേണം

എന്റെ ഹൃദയത്തിൻ താളം നിൽക്കുവാനായി 

നിന്റെ കൊലുസ്സിൻ കിലുക്കം തന്നെ വേണം

എന്റെ കാതിന്റെ ചിലമ്പോച്ച മാറുവാനായി

നിൻ കളി കൊഞ്ചൽ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിടനം 

എന്റെ ജീവന്റെ സ്പന്ദനമാം നാസികയിൽ

നിൻ പാലപ്പൂ പോലുള്ള മണവും വേണം

വിതുബാതിരിക്കാൻ എൻ ചുണ്ടുകളിൽ

നിൻ മധുരമാം ചുംബനം തന്നെ വേണം

തണുത്തുറഞ്ഞിരിക്കുമെൻ ശരീരത്തിന്നായി

നിൻ ചൂടുള്ള ശരീരം തന്നെ വേണം

നീ അടുത്തില്ല എങ്കിൽ മാറില്ല ഋതുക്കൾ വിടരില്ല പൂക്കൾവളരില്ല പുൽക്കോടികൾ

അകന്നു പോകുന്നു ഹേമന്തവും ഗ്രീഷ്മവും

മഴയില്ല വെയിൽ ഇല്ല പകൽ ഇല്ല

എല്ലാം ഇരുട്ട് എന്റെ മനസ്സിൽ കൂരിരുട്ട്